W tenisie wyróżniamy kilka uderzeń podstawowych. Dzielą się one w zależności od momentu zagrania piłki – w tym przypadku mowa np. o serwisie, a także w zależności od sposobu ułożenia dłoni i rakiety – jak np. backhand i forehand. W tenisie występuje również kilka innych typów zagrań.
Uderzenie od którego zaczynamy grę. Na początku wyrzucamy piłkę w górę, by następnie mocno przebić ją na pole rywala. W przypadku serwisu musimy pamiętać o utrzymaniu nóg za linią końcową i uderzeniu jej na przekątne pole serwisowe za siatką. Większość zawodników piłkę zagrywa gdy znajduje się ona w najwyższym osiągalnym dla rakiety punkcie. Dopuszczalne jest jednak zarówno zagranie piłki nad głową, jak i od dołu.
Jest to uderzenie piłki za pomocą wewnętrznej strony rakiety. Gracze leworęczni uderzają ją zatem od swojej lewej strony, natomiast praworęczni od prawej. Jest to podstawowe uderzenie tenisowe, które pozwala skutecznie odebrać piłkę serwisową rywala po swojej naturalnej stronie. Istnieje również bardziej skomplikowana forma tego uderzenia – forehand rewersowy – gdzie gracz leworęczny wyprowadza uderzenie od strony prawej, a gracz praworęczny od lewej.
Drugie z podstawowych uderzeń w trakcie gry. Uderzenie wykonuje się zewnętrzną stroną rakiety. W tym przypadku więc gracz leworęczny wyprowadza je od swojej prawej strony, a praworęczny od strony lewej. Przy zagraniu piłki backhandem można zrobić to jedną ręką, ale też dwoma. Ma to wpływ na kontrolę rakiety i precyzję odbicia. Jednocześnie dwuręczny backhand skraca zamach, co może mieć wpływ na siłę uderzenia.
Uderzenie grane z powietrza przed odbiciem piłki od ziemi. Ma ono na celu zaskoczyć rywala i posłać piłkę w niekryte pole po przeciwnej stronie siatki. Najczęściej woleja gra się usztywnionym nadgarstkiem. Odmianą tego typu zagrania jest półwolej, który uderzany jest po odbiciu piłki od podłoża. Jeszcze innym typem tego zagrania jest drajw wolej, czyli odbicie kontrujące reakcję rywala.
Zagranie mające na celu ominięcie rywala uderzając piłkę nad nim. Najczęściej lob przerzuca się nad rywalem grającym do siatki, a piłka powinna zostać posłana możliwie najbliżej linii końcowej. To zagranie wymaga dobrej techniki – piłka bowiem powinna być zagrana niezwykle precyzyjnie, gdyż lob nie jest uderzeniem zbyt szybkim.
Analogicznie „oszukanie” rywala zagraniem tuż za siatkę. W przeciwieństwie do lobu gramy zatem najbliżej siatki. Takie uderzenie ma zaskoczyć rywala, który znajduje się w pozycji defensywnej przy własnej linii końcowej. To zagranie wymaga delikatnego podcięcia piłki by nabrała ona odpowiedniej rotacji.
W przypadku tenisa występuje również wiele innych nazw dla poszczególnych uderzeń. Część z nich dotyczy konkretnej rotacji jakiej nadaje się piłce – lift, topspin, slice. Są również zagrania nazywane – podobnie jak serwis – od momentu ich stosowania. Są to np. return – czyli odbicie piłki po serwisie, czy winners – uderzenie kończące daną wymianę.